این دستورها برای تمامی افراد یکسان اند و ارتباطی به خصوصیات مزاجی و فردی ندارند:

۱- خوردن غذا فقط هنگام گرسنگی مجاز است . مصرف غذا هنگامی که هنوز غذای قبلی هضم نشده، موجب فساد هضم می شود و به تدریج تندرستی را ازبین می برد.

۲- نوشیدن مایعات به اندازه کافی ، هنگام تشنگی واقعی مجاز است.

۳- فعالیت جسمی به اندازه کافی ضروری است .پیاده روی و سایر ورزش های مورد علاقه باید در برنامه روزانه و هفتگی گنجانده شود.توان جسمی افراد در انتخاب نوع و میزان فعالیت مهم است .معمولا در سنین بالاتر بهترین فعالیت جسمی پیاده روی است.

۴- استراحت و خواب به اندازه مناسب ضروری است.

۵- عواطف و هیجانات نباید سرکوب شوند.و اظهار و بیان آنها با دوستان شفیق و نزدیکان رازدار لازم است.

۶- ادرار نباید حبس شود، همچنین پاک نگه داشتن روده بزرگ و تعریق به اندازه کافی برای حفظ سلامتی ضروری است.